Hayır diyememek çocuklukta gelişen öğrenilmiş bir davranış olabilir. Ailede sonların meçhul olması, bireyin kendi hislerinin yok sayılması ya da çok denetimci ebeveyn tavırları buna yer hazırlar. Bu şahıslar büyüdüklerinde kendi hudutlarını belirlemekte zorlanır, bağlantılarında tükenmişlik yaşar ve pasif-agresif davranışlara yönelebilirler.
Kendine kıymet vermek, diğerlerini kırmadan da hudut çizebilmenin mümkün olduğunu fark etmekle başlar. Psikoterapi süreci bireye, özsaygı temelinde sağlıklı bağlantı maharetleri kazandırır. Hayır demek, bireyin hem kendine hem de karşısındakine dürüst olabilmesidir. Gerçek bir benlik gelişimi için hudutlar gereklidir.
Hayır diyebilmek; suçluluk değil, özgürlük getirir. Bu marifet, bireyin kendi hayatının öznesi olmasını sağlar.
Uzman Psikolog Mustafa Cem Oğuz
