Günümüzde süregelen kilo sorunu yaşayan, denetim edemediği sıhhatsiz yeme davranışlarından şikayet edenlerin sayısı epey fazladır. Bu bağlamda değerlendirilmeye paha bulduğum bahiste asıl değerli olan bu davranışın kaynağı ve neden çözümlenemediğidir. Artan toplum baskısı ve vücuda yapılan yatırım insanlara hoş olmanın yolunun zayıf olmaktan geçtiği üzere bir fikir aşılamaktadır. Münasebetiyle bilhassa bayanları etkileyen bu algının getirdiği baskı bireylerin benlik hürmetini, özgüvenlerini kaybetmelerine sebep olmakta, toplumsal hayattan mesleksel yaşama kadar uzanan pek çok ömür alanında özgürlüklerini kısıtlamaktadır.
Klinik değerlendirmede kilo almanın sebebi olarak hiçbir fizikî bulguya rastlamamak sorunun ruhsal kaynaklı olduğunun bir göstergesidir. Buna karşın kişi denetimsiz ve sıhhatsiz yeme davranışının önüne geçememekte ve bu durum “yemenin önüne geçemiyorum”, “bir bakmışım bir sürü şey yemişim”, “ne vardı bu kadar yiyecek”gibi kendilerini suçladıkları bir döngünün içine girmektedirler. Bu suçluluk hisleri onları bu davranıştan alıkoymamakla birlikte bilakis daha çok yemek daha çok suçluluk formunda hayatlarında var olmaya devam etmektedir.
Kişinin aile içinde yaşadığı sorunlar, iş hayatının yüklediği sorumluluklar ve gerilim, toplum baskısı, depresif durumlar, mod bozuklukları, uyku düzensizliği üzere pek çok durumla baş etme tekniğidir denetimsiz yemek yeme davranışı… Açığa çıktığında kişiyi hoşnutsuz edecek her türlü his ve dürtülerin bastırıldığı bir gerçektir. Vakit zaman tasa yaratan bu durumlarda tasayı azaltmak için çok yemek yeme davranışı sergileyebiliriz. Şayet yemek yemeyi bir “içe alma”davranışı olarak düşünürsek hangi boşluğu yiyeceklerle dolduruyoruz ? sorusunu sorabiliriz kendimize. Hangi durumlarda daha denetimsiz yemek yiyoruz?, gerilim anında mı tam karşıtı mi?, yemek yedikten sonra ne düşünüyorsunuz: memnunluk mu suçluluk mu? formunda bu davranışımız konusunda farkındalığımızı artırabiliriz.
Hayat arkadaşınızdan ayrıldığınızda kendinizi bir çikolata havuzuna atmak istiyor olabilirsiniz ya da hevesle başladığınız birtakım olumsuz sebeplerle yarım kaldığında aklınızdan mecnun üzere yemek geçiyor olabilir. Bu ve gibisi sizin için olumsuz durumlarda hakikaten şu soruyu sormanız faydanıza olacaktır: Karnınız mı aç, ruhunuz mu?….
