Ayrılık ve Sonrası: Sessizlikten Yeni Bir Ses Doğar
Ayrılık… Bir sabah uyanırsın ve artık “biz” yoktur. Bir kahvenin iki fincanlık değil, tek kişilik demlendiğini fark edersin. Meğer her şey bir vakitler çok canlıydı; kahkahalar, tartışmalar, planlar… Artık hepsi yerini bir sessizliğe bırakmıştır. İşte bu sessizlikle ne yapacağını bilemediğin o an, ayrılık sonrası asıl seyahat başlar.
Kendinle Kalabilmek
İlişki boyunca iki kişi olmanın verdiği alışkanlık, ayrılıkla birlikte büyük bir boşluğa dönüşür. Ancak işte tam da bu boşluk, kendinle tekrar tanışma alanındır. Sessizlik birinci başta ürkütücü gelir; ancak vakitle o sessizlikte kendi sesini duymaya başlarsın. Ne istiyorsun? Ne seni incitti? Ne seni büyüttü? Bunları fark etmek, en değerli dönüşümün başlangıcıdır.
Acıyı Çabuk Etmeden Yaşamak
Her duyguyu süratle geçip “iyileşmiş” görünmeye çalışmak, aslında güzelleşmenin önünü tıkar. Müsaade ver kendine… Gerekirse ağla, yaz, sus, yürüyüşe çık, yine ağla… Zira bastırılan her his bir yerlerde daha güçlü halde geri döner. Halbuki hisleri yaşamak yürek ister, ve bu cüret seni düzgünleştirir.
“Nerede Yanılgı Yaptım?” Değil, “Neyi Gördüm?” Sorusu
Ayrılık sonrası en sık sorulan sorulardan biri “Nerede kusur yaptım?” olur. Bu soru, kendini suçlama tuzağına çeker. Halbuki daha dönüştürücü bir soru var: “Bu alakada neyi gördüm?” Tahminen fazla verdiğini, tahminen sonlarını çizemediğini, tahminen sevilmeyi daima hak ettiğini gördün. Bu fark edişler, yalnızca geçmişi değil geleceğini de şekillendirir.
Kalbini Açık Tutmak
İyileşme, bazen büsbütün unutarak değil, kabullenerek gelir. Birini unutmak zorunda değilsin; lakin artık onunla yürümediğini, hayatında yeni şeylere yer açman gerektiğini anlayabilirsin. Yeni biri, yeni bir kıssa değil tahminen çabucak… Fakat yeni bir sen, yeni bir bakış, yeni bir hayat hali mümkün.
Küçük Şeylerden Tekrar Başlamak
Ayrılık büyük bir kapanış üzeredir lakin tıpkı vakitte bir açılıştır. Bir şarkıyı tekrar sevebilmek, bir yere yalnız gitmek, sabah uyanınca birinci evvel kendini düşünmek… Bunlar küçük ancak güçlü adımlardır. Hayat bazen en güçlü çiçekleri, en beklenmedik çatlaklardan çıkarır.
