AKRAN ZORBALIĞI: GÖRÜNMEYEN TEHDİT
Akran zorbalığı, çoklukla okul çağındaki çocuklar ve gençler ortasında görülen, bir bireyin ya da kümenin, öbür bir şahsa fizikî, sözel yahut ruhsal olarak ziyan vermesi durumudur. Bu durum, sadece kurbanı değil, şahit olanları ve hatta zorbalık yapan kişiyi bile olumsuz etkileyebilir. Toplumda sıklıkla göz arkası edilen akran zorbalığı, bireylerin özgüvenini zedeler, okul muvaffakiyetini düşürür ve uzun vadede ruhsal meselelere yol açabilir.
Akran zorbalığı farklı hallerde kendini gösterebilir. Fizikî zorbalık; itme, vurma, eşyaları çalma üzere davranışları içerirken, sözel zorbalık; alay etme, lakap takma, hakaret etme formunda olur. Günümüzde teknolojinin yaygınlaşmasıyla birlikte siber zorbalık da önemli bir tehdit haline gelmiştir. Toplumsal medyada yapılan küçük düşürücü yorumlar, tehdit içerikli iletiler ya da dışlama kampanyaları çocukları derinden etkileyebilir.
Zorbalığa maruz kalan çocuklar ekseriyetle içine kapanır, okuldan kaçınır, uyku sıkıntıları yaşar ve depresyon belirtileri gösterebilir. Bu nedenle hem ailelerin hem de eğitimcilerin bu tıp davranışlara karşı hassas olması, çocuklarla açık irtibat kurması ve müdahale etmesi büyük değer taşır. Ayrıyeten okul ortamında inançlı bir iklimin oluşturulması, rehberlik hizmetlerinin faal kullanılması ve öğrencilerin empati maharetlerinin geliştirilmesi de bu sorunun önüne geçmekte yardımcı olabilir.
Akran zorbalığı, yalnızca ferdî değil, toplumsal bir sıkıntıdır. Bu sorunun tahlili, farkındalık yaratmakla başlar. Çocuklara küçük yaşlardan itibaren hürmet, empati ve müsamaha üzere kıymetlerin öğretilmesi, zorbalığın önüne geçmede tesirli bir adımdır. Unutulmamalıdır ki, sağlıklı bireyler lakin inançlı ve destekleyici toplumsal etraflarda yetişebilir.
